Nigdy nie zmniejszaj, w żadnych okolicznościach dzieło literackie próbujące przekształcić ją w kopię prawdziwego życia.
(Never diminish, in any circumstance, a literary work trying to transform it into a copy of real life.)
W swoim wspomnieniu „Czytanie Lolity w Teheranie” Azar Nafisi podkreśla wyjątkową moc literatury. Twierdzi, że esencji dzieła literackiego nie należy rozcieńczać próbami naśladowania rzeczywistych sytuacji. Zamiast tego uważa, że fikcja ma swoją własną sferę, która pozwala na głębsze badanie prawd, które w innym przypadku mogłyby pozostać niezbadane w życiu codziennym.
Perspektywa Nafisi podkreśla znaczenie zachowania integralności literatury. Nalegając, aby doceniamy książki za ich cechy artystyczne, zamiast próbować je zmniejszyć do zwykłych refleksji rzeczywistości, zachęca czytelników do zaangażowania się w literaturę w głębszy i znaczący sposób. Takie podejście pozwala literaturze zakwestionować, prowokować i inspirować w sposób, którego rzeczywistość nie może.