Mam nadzieję, że usta Rosaury zmieniają się! I że nigdy nie pozwoliłbym ci obrzydliwy, śmierdzący, niespójny, zarazowy, nieprzyzwoite i odstraszające słowa. Lepiej było, aby ich przełknął i trzymał ich głęboko w jelitach, dopóki nie zgnili i nie stali się robakami. I chciałbym, żeby żyła wystarczająco długo, aby powstrzymać siostrę przed wykonaniem tak nikczemnych intencji.
(I hope Rosaura's mouth turns crackling! And that I would never have let those disgusting, smelly, incoherent, pestilent, indecent and repellent words escape. It was better that he had swallowed them and kept them deep in his gut until they rotted and became wormy. And I wish she lived long enough to stop her sister from carrying out such nefarious intentions.)
W „Like Water for Chocolate” narrator wyraża intensywną pogardę dla zachowania i słów Rosaury, charakteryzując je jako faul i obraźliwe. Mówca życzy, aby Rosaura doświadczyła konsekwencji swojej negatywnej mowy, sugerując, że jej podłe słowa powinny być tłumione i pozwolić na rozkład wewnętrznie, a nie być dzielony zewnętrznie. To żywe obrazy podkreślają emocjonalne zamieszanie i konflikty obecne w narracji.
Narracja podkreśla tematy związków rodzinnych i wpływ słów. Pragnienie mówcy, aby Rosaura ponownie rozważyła swoje szkodliwe intencje, podkreśla instynkt ochronny wobec rodziny, szczególnie pragnąc zapobieganie utrwalaniu negatywności i złośliwości. Ta scena odzwierciedla szersze zmagania między postaciami i ich pragnieniami, centralne dla eksploracji miłości, konfliktu i konsekwencji działań w ramach więzi rodzinnych.