W „The World według Bertie” Aleksandra McCalla Smitha, narracja bada kontemplację egzystencji i poszukiwania sensu. Bohater zmaga się z ideą, że życie może nie mieć wewnętrznego celu, co skłoniło fundamentalne pytanie: w jaki sposób można poradzić sobie z ich istnieniem? Prowadzi to do zrozumienia, że chociaż przyczyny naszej istoty mogą być nieuchwytne, instynkt utrzymania jest nieodłącznie związany z ludzkością.
Ta realizacja przenosi nacisk z egzystencjalnych zapytań na praktyczne życie. Zamiast szukać ostatecznego celu, osoby zachęcane są do myślenia o zwiększeniu swoich doświadczeń i znalezieniu satysfakcji w codziennym życiu. Kluczowym pytaniem jest, jak poświęcić czas na Ziemi tak przyjemny i wzbogacający, jak to możliwe, sugerując, że spełnienie można uprawiać poprzez świadome wybory i działania.