Cytat Díaza sugeruje, że prawdziwy rozwój kobiety i wysokość moralna mogą wystąpić tylko w granicach jej domu, porównanego do motyla uwięzionego w szklanym słoiku. Te obrazy sugerują, że świat zewnętrzny może być duszny i że środowisko kobiety odgrywa kluczową rolę w jej postępach. Przekazuje ideę, że bezpieczne i pielęgnujące życie domowe jest niezbędne, aby kobiety mogły osiągnąć swój pełny potencjał.

W „Lacuna” Barbary Kingsolver ta koncepcja jest badana, ponieważ odnosi się do wyzwań, przed którymi stoją kobiety w społeczeństwie. Powieść zagłębia się w złożoność tożsamości i ograniczeń społecznych, które często ograniczają możliwości wzrostu kobiet. Dom staje się znaczącą przestrzenią do rozwoju, odzwierciedlając, w jaki sposób czynniki osobiste i społeczne przeplatają się, aby ukształtować podróż kobiety.