Czytanie powieści nie jest ćwiczeniem w cenzurze.
(Reading a novel is not an exercise in censure.)
W „Czytaniu Lolity w Teheranie” Azar Nafisi przedstawia transformacyjną moc literatury pośród opresyjnych okoliczności. Książka opowiada o jej doświadczeniach nauczania literatury zachodniej w Iranie, ilustrując, w jaki sposób powieści mogą zapewnić ucieczkę i zrozumienie w restrykcyjnym społeczeństwie. Poprzez historie swoich uczniów Nafisi podkreśla radość i koleżeństwo, które literatura może sprzyjać, nawet w mrocznych czasach.
Jeden znaczący cytat z książki „Czytanie powieści nie jest ćwiczeniem w cenzurze”, obejmuje esencję wolności literackiej. Sugeruje to, że zaangażowanie się w fikcję jest aktem osobistej eksploracji, a nie osądu. Nafisi opowiada się za znaczeniem przyjęcia literatury jako środka odkrycia i oporu wobec ograniczeń społecznych, wzmacniając ideę, że powieści mogą wzbogacić nasze życie i rozszerzyć nasze perspektywy.