Cytat opisuje żywą scenę, w której Salomé obserwuje tancerzy, którzy reprezentują motyle, sugerując piękno i łaskę. Jednak pomimo swojej elegancji zauważa niedoskonałości, takie jak brud pod paznokciami, podkreślając kontrast między wyglądem powierzchni a ukrytymi rzeczywistością pod nimi. Ta dualność dodaje głębi do postrzegania tancerzy, co sugeruje, że nawet ci, którzy wydają się eteryczni, mają swoje wady.

Ta obserwacja oddaje szerszy temat powieści, w której piękno i rzeczywistość współistnieją w złożony sposób. Zewnętrzny urok tancerza maskuje mniej efektowne aspekty ich życia, co skłoniło czytelników do refleksji nad naturą wyglądu w porównaniu z prawdziwą tożsamością. Oczy Salomé Kingsolver zachęca nas do rozważenia, w jaki sposób często przeoczyliśmy walki za pięknem, które nas urzeka.