Notatnik z tytoniu był początkiem nadziei: plan ujeżdżający na ucieczkę. Jego puste strony byłyby książką wszystkiego, cudowną i niekończącą się jak morze w nocy, bicie serca, które nigdy się nie kończy. Salomé ze swojej strony nie martwiła się, że zabraknie książek, tylko o to, że jej ubrania wychodzi z mody.
(The notebook from the tobacco stand was the beginning of hope: a prisoner's plan for escape. Its empty pages would be the book of everything, miraculous and unending like the sea at night, a heartbeat that never stops. Salomé for her part was not worried about running out of books, only of having her clothes go out of fashion.)
Notatnik z stoiska tytoniowego symbolizuje nowy początek więźnia szukającego wolności. Jego puste strony reprezentują nieskończone możliwości i marzenia, podobne do ogromu nocnego morza i ciągłego rytmu życia. Te obrazy odzwierciedlają nadzieję i determinację uchwycone w akcie planowania ucieczki.
Natomiast obawy Salomé leżą w jej wyglądzie, a nie egzystencjalna walka więźnia. Jej zmartwienie o noszenie przestarzałych ubrań podkreśla inną perspektywę wyzwań życiowych, koncentrując się na oczekiwaniach społecznych, a nie na głębokim tęsknotę za wyzwoleniem. Razem te punkty widzenia tworzą bogaty gobelin ludzkich doświadczeń i aspiracji.