To jest dla mnie Teheran: jego nieobecności były bardziej realne niż jej obecność
(This is Tehran for me: its absences were more real than its presences)
W „Czytaniu Lolity w Teheranie” Azar Nafisi dzieli się swoimi doświadczeniami związanymi z nauczaniem literatury w Iranie w czasach poważnych ograniczeń wolności i ekspresji. Podkreśla, w jaki sposób piękno i głębia literatury stanowiły ucieczkę od opresyjnej rzeczywistości codziennego życia. Refleksje Nafisi dają poczucie tęsknoty i nieobecności w jej środowisku, w którym brak osobistej wolności i witalności kulturowej był namacalny i często przyćmił wszelkie istniejące piękno.
Cytat: „To jest dla mnie Teheran: jego nieobecności były bardziej realne niż jego obecność”, obejmuje, jak Nafisi postrzega swoje miasto. Pustki stworzone przez cenzurę i represje stały się bardziej definiujące niż widoczne aspekty Teheranu. Dzięki swojej narracji ilustruje głęboki wpływ literatury i brak prawdziwej ekspresji na jednostki żyjące w kontrolowanym społeczeństwie, podkreślając trwałe poszukiwania znaczenia wśród walk życia w Iranie.