Randy Alcorn'un "son tarih" kitabında, kahramanı özellikle sert bir mektup almaya yansıyor. Bu mektup, bir selamlama gibi ortak formalitelerden yoksun, doğrudanlığı nedeniyle öne çıkıyor. Her zamanki kibar kapanma yerine, yazar, kahramanın garip bir şekilde ferahlatıcı bulduğu bir küfür ve filtrelenmemiş küçümseme torrentini ortaya çıkarır.

İletişimdeki bu ham dürüstlük, genellikle zevklere ayrılmış örtülü hakaretler içeren tipik nefret postasıyla bir kontrast sunar. Kahraman, iddianın eksikliğini takdir ediyor ve öfke dolu olsa bile mesajın açıklığını takdir ediyor.