ეს მწუხარე დაკვირვება მოიცავს იმ პერსონაჟების წინაშე მდგარ ბრძოლას, რომლებიც პარადოქსულ სისტემაში არიან ხაფანგში, რაც მათ უძლურებას ტოვებს. ღამის ცის გამოსახულებები ემსახურება მათი დაკარგული უდანაშაულობისა და მათი მდგომარეობის უშედეგოობის შეხსენებას, რაც კიდევ უფრო ხაზს უსვამს წიგნის აბსურდულობის თემებს და ომის დეჰუმანიზაციულ ეფექტებს.