...მთავრობის ლეგიტიმური უფლებამოსილებები მხოლოდ ქმედებებს აღწევს და არა მოსაზრებებს, მე სუვერენული პატივისცემით განვიხილავ მთელი ამერიკელი ხალხის იმ აქტს, რომელიც აცხადებდა, რომ მათმა საკანონმდებლო ორგანომ „არ უნდა გამოიყენოს კანონი რელიგიის დაწესებულებასთან დაკავშირებით ან აკრძალოს მისი თავისუფალ განხორციელება“. სინდისის უფლებების დასაცავად ერის უზენაესი ნების
(...legitimate powers of government reach actions only, & not opinions, I contemplate with sovereign reverence that act of the whole American people which declared that their legislature should 'make no law respecting an establishment of religion, or prohibiting the free exercise thereof,' . Adhering to this expression of the supreme will of the nation in behalf of the rights of conscience, I shall see with sincere satisfaction the progress of those sentiments which tend to restore to man all his natural rights, convinced he has no natural right in opposition to his social duties.)
თომას ჯეფერსონი ასახავს სამთავრობო უფლებამოსილების საზღვრებს და ხაზს უსვამს, რომ ლეგიტიმური უფლებამოსილებები მხოლოდ ქმედებებს უნდა ეხებოდეს და არა პირად შეხედულებებს. ის გამოხატავს ღრმა პატივისცემას ამერიკელი ხალხის გადაწყვეტილების მიმართ, რომ კანონმდებლობა არ ჩაერიოს რელიგიაში, რაც აძლიერებს რწმენის თავისუფალი განხორციელების დაცვის მნიშვნელობას.
ჯეფერსონი მხარს უჭერს ბუნებრივი უფლებების აღდგენას, ხოლო აღიარებს სოციალური პასუხისმგებლობის აუცილებლობას. მას მიაჩნია, რომ უმრავლესობის ნება, რომელიც პრიორიტეტულ ინდივიდუალურ სინდისს ანიჭებს, უნდა წარმართოს საზოგადოების წინსვლას, რაც საშუალებას მისცემს ჰარმონიული ბალანსის შექმნას პირად თავისუფლებებსა და საერთო მოვალეობებს შორის.