Zodra iemand tegen mij zegt: 'Je bent nogal sexy', zou ik willen dat ik kon verdwijnen. Als iemand zegt: 'Je bent verkozen tot de meest sexy man ter wereld', heb ik geen idee wat dat betekent. Hoe reageer ik? 'Bedankt' is het beste wat je kunt doen. George Clooney is sowieso de meest sexy man ter wereld.
(As soon as someone tells me: 'You're rather sexy,' I wish I could disappear. If somebody says: 'You were voted the world's sexiest man,' I have no idea what that means. How do I respond? 'Thank you' is the best you can do. George Clooney is the world's sexiest man, anyway.)
Dit citaat benadrukt de vaak humoristische kloof tussen persoonlijke nederigheid en publieke perceptie. Veel mensen, vooral degenen die in de schijnwerpers staan, zoals acteurs en beroemdheden, ervaren een gevoel van ongemak of dubbelzinnigheid bij het ontvangen van complimenten die hun oorsprong vinden in hun fysieke verschijning of externe lofbetuigingen. De reactie van de spreker weerspiegelt een oprechte nederigheid, die zich ongemakkelijk voelt wanneer hij wordt geconfronteerd met lof die oppervlakkig aanvoelt of vooraf gedefinieerd is door maatschappelijke normen. De vermelding dat hij tot 's werelds meest sexy man is verkozen, onderstreept het willekeurige of door populariteit gedreven karakter van dergelijke titels: ze worden toegekend op basis van enquêtes, de publieke opinie of mediapromotie in plaats van op persoonlijke prestaties. De uitdrukking dat ze niet weten hoe ze op complimenten moeten reageren, vindt weerklank bij veel mensen die moeite hebben met het hoffelijk aanvaarden van complimenten, vooral als ze het gevoel hebben dat ze niets hebben gedaan dat speciale erkenning verdient die verder gaat dan de uiterlijke schijn. Dit openhartige commentaar bevat ook een vleugje humor, aangezien de vermelding van George Clooney als ‘de meest sexy man ter wereld’ zowel een speelse erkenning van roem is als een erkenning dat dergelijke titels van voorbijgaande aard en subjectief zijn. Over het geheel genomen nodigt het citaat uit tot reflectie over schoonheidsnormen, de aard van publieke erkenning en het belang van nederigheid bij het op een elegante manier accepteren van complimenten. Het herinnert ons eraan dat externe validatie soms los kan staan van ons interne zelfgevoel en dat reacties op complimenten vaak meer te maken hebben met persoonlijk comfort dan met maatschappelijke verwachtingen.