In het boek van William S. Burroughs "en de nijlpaarden werden gekookt in hun tanks", geeft de verteller een diep gevoel van isolatie en onbehagen, die doet denken aan zijn ervaringen uit het verleden als barman. Hij voelt zich als een buitenstaander omringd door chaos, die zijn gevoelens van kwetsbaarheid en hulpeloosheid intensiveert in plaats van hem een ​​gevoel van superioriteit te geven. Dit weerspiegelt een diepe menselijke ervaring om zich niet op zijn plaats te voelen in een wereld die irrationeel en overweldigend lijkt.

Dit sentiment onthult de emotionele tol van de enige persoon die zich bewust is van een verontrustende realiteit, waardoor er een zonder een verbinding of ontsnapping achterblijft. Het citaat omvat de angst en wanhoop die gepaard gaat met een dergelijk isolement, wat illustreert hoe de last van bewustzijn zwaar kan zijn als er niemand is om het mee te delen. Burroughs vangt de strijd van individuen die door de gevel van normaliteit kijken en de verontrustende waarheden die ze tegenkomen, moet confronteren.