Ik kan me dit niet eerder herinneren,' zei Tuck. 'Nee?' zei Robin op neutrale toon, en Tuck had het te druk om hem te achtervolgen, maar hij bond hem alleen maar vast en vertelde hem dat het ook voor hem tijd was om te proberen te slapen. Robin hoefde nooit iemand te vertellen over zijn ontmoeting, zonder wapens en met een arm vol dode takken om brandhout te halen, met een van Guy's mannen. De volgende dag, toen het begraven begon, twijfelde niemand aan het lichaam van een andere huursoldaat.
(I don't remember this earlier,' said Tuck.'No?' said Robin in a neutral voice, and Tuck was too busy to pursue it, but merely bound it up and told him it was time for him, too, to try to sleep. Robin never had to tell anyone of his meeting, weaponless and with an armful of dead branches to break up for firewood, with one of Guy's men. The next day, when the burying began, no one questioned the body of another mercenary.)
Tuck drukt zijn verwarring uit over een gebeurtenis uit het verleden die Robin niet verduidelijkt, wat de complexiteit van hun gedeelde ervaringen aangeeft. Tuck, bezig met taken, kiest ervoor om niet dieper in deze herinnering te duiken, maar zich in plaats daarvan te concentreren op praktische zaken zoals het voorbereiden op de slaap. De interactie benadrukt Tucks preoccupatie met het heden in plaats van met het verleden.
Ondertussen denkt Robin na over zijn clandestiene ontmoeting met een vijand tijdens het sprokkelen van brandhout, wat een moment van kwetsbaarheid en gevaar suggereert. De volgende dag, als ze hun doden beginnen te begraven, blijft het verlies van een andere huursoldaat onopgemerkt, wat de harde realiteit van hun wereld en de ongevoeligheid voor geweld om hen heen onderstreept.
