De enige manier om de cirkel te verlaten, om te stoppen met dansen met de gevangenbewaarder, is door een manier te vinden om de individualiteit te behouden, die unieke die de beschrijving ontwijkt maar het ene mens onderscheidt van het andere.
(The only way to leave the circle, to stop dancing with the jailer, is to find a way to preserve one's individuality, that unique which evades description but differentiates one human being from the other.)
In haar memoires 'Lolita lezen in Teheran', onderzoekt Azar Nafisi de strijd voor individualiteit te midden van repressieve maatschappelijke normen. Ze suggereert dat ware vrijheid komt van het handhaven van iemands persoonlijke identiteit en het weerstaan van de maatschappelijke druk die gericht is op het homogeniseren van mensen. Met deze daad van het behoud van individualiteit kan men zich losmaken van de door autoriteit opgelegde beperkingen, metaforisch weergegeven als een 'gevangenbewaarder'.
Nafisi benadrukt het belang van het herkennen van de unieke kwaliteiten die elke persoon onderscheiden. In een context waarin conformiteit wordt verwacht, wordt het waarborgen van iemands duidelijke stem een daad van rebellie. Door diversiteit en persoonlijke expressie te vieren, kunnen individuen onderdrukkende systemen uitdagen en hun menselijkheid beweren in een wereld die het vaak probeert te verminderen.