Er bestaat een idee dat de Plains de middle of nowhere zijn, iets om minachtend voor te zijn. Maar het is echt een heroïsche plek.
(There's an idea of the Plains as the middle of nowhere, something to be contemptuous of. But it's really a heroic place.)
De perceptie van de Plains als een afgelegen en onbeduidend gebied leidt er vaak toe dat mensen de waarde en betekenis ervan negeren. Dit citaat nodigt echter uit tot een herevaluatie van dat standpunt door de inherente heldenmoed in een dergelijk landschap te benadrukken. De vlakten, met hun enorme openheid en uitdagende omstandigheden, vereisen veerkracht, doorzettingsvermogen en een diep begrip van de natuur. Ze herinneren ons eraan dat heldendom niet beperkt blijft tot grootse daden of stedelijke prestaties; in plaats daarvan kan het worden gevonden in de stille kracht die nodig is om te gedijen in schijnbaar onherbergzame omgevingen. Deze landschappen hebben de cultuur en geschiedenis gevormd van degenen die er wonen, en hebben een gevoel van onafhankelijkheid en gemeenschappelijk uithoudingsvermogen bevorderd. Het erkennen van de Plains als een heroïsche plek vergroot onze waardering voor de verhalen van de pioniers, boeren en inheemse volkeren die dit land hebben bevaren en getransformeerd. Het onderstreept dat ware heldenmoed vaak schuilt in uithoudingsvermogen en aanpassing; kwaliteiten die worden geïllustreerd door degenen die op uitdagende terreinen leven en werken. Door te weigeren zo’n groot geografisch kenmerk tot onbeduidendheid terug te brengen, kunnen we de schoonheid, complexiteit en de moedige geest ervan onder de bewoners zien. Deze verschuiving in perceptie verrijkt niet alleen ons begrip van geografie, maar verdiept ook ons respect voor de veerkracht en moed van mensen wier levens verweven zijn met de ruige schoonheid van het land.