Kurt Vonnegut Jr. in zijn boek "A Man Without a Country" roept een cruciale bezorgdheid uit over de desensibilisatie van de samenleving tegenover oorlog. Hij beweert dat oorlog zo gesensationeel en gecommercialiseerd is geworden dat het lijkt op een vorm van entertainment, verwant aan reality -televisie. Dit fenomeen duidt op een verontrustende verschuiving in hoe het publiek conflict waarneemt, en het vaak bekijkt door een lens spektakel in plaats van de echte implicaties en gevolgen ervan te begrijpen.
De reflecties van Vonnegut suggereren dat naarmate oorlogen worden uitgezonden en gedramatiseerd, het publiek kan worden losgemaakt van de harde realiteiten die soldaten en burgers doorstaan. In plaats van de zwaartekracht en tragedie van oorlog te herkennen, kunnen mensen het passief beginnen te consumeren, net zoals ze een televisieshow zouden doen. Deze detachering roept belangrijke ethische vragen op over hoe media -representatie de publieke perceptie vormt en de verantwoordelijkheid van makers bij het uitbeelden van dergelijke serieuze onderwerpen.