In Laurie Notaro's "Autobiography of a Fat Bride" reflecteert de auteur over de chaotische en overweldigende aard van bruiloften, wat suggereert dat ze vaak overstappen in stressvolle en onaangename gebeurtenissen. Door haar persoonlijke anekdotes geeft ze een gevoel van desillusie over de traditionele verwachtingen rond huwelijksceremonies.

Notaro's botte bewering dat bruiloften "gemeen" kunnen zijn en "smerig" vangt haar frustratie over hoe ze uit de hand kunnen lopen. Ze gebruikt humor en openhartige observaties om de realiteit van deze gebeurtenissen weer te geven, en onthult haar overtuiging dat het geïdealiseerde beeld van bruiloften niet altijd overeenkomt met de rommelige ervaringen die hen vergezellen.