Gitara, na której gra prawdziwa osoba, nigdy nie będzie tak precyzyjna i doskonała jak zaprogramowany syntezator. Uważamy jednak, że potencjał błędu ludzkiego ma wartość.
(A guitar being played by an actual person is never going to be as precise and perfect as a programmed synthesizer. But we maintain there is value in the potential for human error.)
Cytat ten podkreśla wyjątkowość ludzkiego kunsztu skontrastowanego z precyzją maszyn. Chociaż technologia może zapewnić bezbłędne wykonanie, często brakuje jej niedoskonałości, które dodają charakteru i emocji występowi. Uwzględnienie ludzkiego błędu sprzyja autentyczności i łączy słuchaczy z autentycznym doświadczeniem żywej sztuki. Sugeruje, że niedoskonałości nie są wadami, ale istotnymi elementami wzbogacającymi ekspresję twórczą, przypominając nam, że piękno muzyki leży nie tylko w doskonałości, ale w ludzkim dotyku.
