W bajkach niedźwiedzie i wilki są często przedstawiane jako antagoniści, wzmacniając narrację, która zachęca dzieci do postrzegania tych stworzeń jako zagrożeń, a nie szanowania ich jako części natury. Ta perspektywa implikuje potrzebę nowych historii, które celebrują współistnienie, a nie walkę, zwłaszcza gdy konfrontujemy współczesne wyzwania dotyczące zachowania dzikiej przyrody. Obraz dziecka z niedźwiedziem wywołuje poczucie harmonii, które kontrastuje z tradycyjnymi opowieściami, które zagrażają takich zwierząt.
Barbara Kingsolver sugeruje, że nasze historie kulturowe muszą ewoluować, aby odzwierciedlić pilność problemów środowiskowych. Nawyk szkody dzikiej przyrody ma szkodliwe skutki, popychając wiele gatunków w kierunku wyginięcia. Gdy zmagamy się z tymi rzeczywistością, zachęcamy do ponownego rozważenia naszych instynktów i przesunięcia się w kierunku sposobu myślenia, który zachęca raczej do ochrony niż zniszczenia, wspierając głębsze połączenie ze wszystkimi formami życia.