Oto złodzieje, rabusie i trybunały: i ci, którzy są nazywani tyranami, którzy uważają, że mają nad nami władzy mody, z powodu nieszczęśliwego ciała i tego, co się do niego uzna. Pokażmy im, że nie mają władzy nad niktem.
(Here are thieves and robbers and tribunals: and they that are called tyrants, who deem that they have after a fashion power over us, because of the miserable body and what appertains to it. Let us show them that they have power over none.)
W tym fragmencie z „Złotych powiedzeń Epiktetusa” filozof zajmuje się ideą władzy i władzy postrzeganej przez tyranów i ciemiężców. Wskazuje, że liczby te mogą wierzyć, że mają kontrolę nad jednostkami z powodu okoliczności fizycznych i statusu społecznego. Jednak Epictetus twierdzi, że taka postrzegana moc jest jedynie iluzją, ponieważ prawdziwa siła leży w jednostce, nie ma wpływu na siły zewnętrzne.
To twierdzenie kwestionuje pogląd, że inni mogą być dyktowane. Zamiast tego Epictetus podkreśla, że jednostki powinny rozpoznać swoją wartość wewnętrzną i nie ulegać kontroli tych, którzy niewłaściwie wykorzystują władzę. Wiadomość jest jasna: Zagrożenia zewnętrzne nie powinny zmniejszać poczucia siebie lub wolności.