W tym fragmencie z „Złotych powiedzeń Epiktetusa” filozof zajmuje się ideą władzy i władzy postrzeganej przez tyranów i ciemiężców. Wskazuje, że liczby te mogą wierzyć, że mają kontrolę nad jednostkami z powodu okoliczności fizycznych i statusu społecznego. Jednak Epictetus twierdzi, że taka postrzegana moc jest jedynie iluzją, ponieważ prawdziwa siła leży w jednostce, nie ma wpływu na siły zewnętrzne.

To twierdzenie kwestionuje pogląd, że inni mogą być dyktowane. Zamiast tego Epictetus podkreśla, że ​​jednostki powinny rozpoznać swoją wartość wewnętrzną i nie ulegać kontroli tych, którzy niewłaściwie wykorzystują władzę. Wiadomość jest jasna: Zagrożenia zewnętrzne nie powinny zmniejszać poczucia siebie lub wolności.