Cytat podkreśla ideę, że przepraszanie nie jest oznaką słabości, ale raczej demonstracją siły i charakteru. Prawdziwe przeprosiny odzwierciedla dojrzałość i samoświadomość. Pan J.L.B. Matekoni zgadza się, sugerując, że szczery wyraz wyrzutów sumienia może zwiększyć wzrost w oczach innych. Wskazuje to na chęć uznania błędów i wzięcia odpowiedzialności.
Jednak cytat dotyczy również poglądu, że niektórym osobom mogą brakować wewnętrznych cech niezbędnych do prawdziwego przeprosin. Jeśli dana osoba jest emocjonalnie mała lub niepewna, może zmagać się z zewnętrznymi pokazami pokory i podatności. Zasadniczo prawdziwa wielkość pochodzi od wewnątrz, sugerując, że należy kultywować wewnętrzną siłę, aby móc ją wyrazić na zewnątrz.