. . . Było coś, co Isabel powiedziała, co zawsze utknęło w jego umyśle. Pamiętaj, co masz, a druga osoba nie. To było proste-prawie zbyt proste-dochodzące, a jednak, podobnie jak wszystkie takie porady w domu, wyraziła głęboką prawdę.
(. . . there was something that Isabel had said that always stuck in his mind. Remember what you have and the other person doesn't. It was simple--almost too simple--advice and yet, like all such home advice, it expressed a profound truth.)
W „odległym widoku wszystkiego” bohater zastanawia się nad radą Isabel, która głęboko z nim rezonuje. Rada podkreśla znaczenie uznania własnych zalet w związkach i interakcjach z innymi.
To pozornie proste wskazówki mają głębsze znaczenie, przypominając mu, aby doceniał to, co posiada, że inni mogą brakować. Podkreśla głęboki wpływ prostych prawd w zrozumieniu ludzkich powiązań i nawigacji w złożoności życia.