Fragment opisuje urojeniowy sposób myślenia postaci w „Catch-22” Josepha Hellera. Wykazuje paranoiczne myśli, wierząc, że otaczające go osoby są szalone, a jednocześnie odczuwają niebezpieczną potrzebę krzywdy innym. Odzwierciedla to głębokie odłączenie od reality, pokazując ekstremalne walki umysłowe, z którymi się spotyka. Jego zachowanie charakteryzuje się retrospektywnym fałszowaniem, w którym zniekształca jego przeszłe doświadczenia, aby pasowały do ​​jego obecnych przekonań.

Ponadto postać zawiera bezpodstawne obawy, że ludzie gardzą go i planują przeciwko niemu. Ta intensywnie izolująca perspektywa podkreśla tematy szaleństwa i nieufności powszechnych w powieści, przedstawiające, w jaki sposób wojna i związane z nią traumą mogą wypaczać psychikę jednostki. Takie elementy służą krytykowaniu nie tylko stanowi postaci, ale także szerszej absurdu okoliczności wokół wojny.