Postacie te zależą od tak wysokiego stopnia od własnego poczucia uczciwości, że dla nich zwycięstwo nie ma nic wspólnego ze szczęściem. Ma to więcej wspólnego z osiedleniem się w sobie, ruchem do wewnątrz, który czyni je w całości. Ich nagrodą nie jest szczęście ... to, co postacie Jamesa zyskują szacunek do samego siebie.
(These characters depend to such a high degree on their own sense of integrity that for them, victory has nothing to do with happiness. It has more to do with a settling within oneself, a movement inward that makes them whole. Their reward is not happiness...what James's characters gain is self-respect.)
W wspomnieniu Azara Nafisiego postacie ilustrują ważną rolę uczciwości w ich życiu. Dla nich osiągnięcie zwycięstwa nie jest związane ze szczęściem, ale raczej z głębokim poczuciem samoakceptacji. Ta wewnętrzna podróż prowadzi ich do miejsca całości, w którym ich decyzje i działania rezonują z ich osobistymi wartościami.
Wypełnienie tych postaci nie wynika z zewnętrznych osiągnięć lub uznania, ale z kultywowania szacunku. Temat ten podkreśla, że prawdziwe zwycięstwo polega na wyrównaniu swojego życia z ich wewnętrznym kompasem moralnym, wspierając odporność i wewnętrzny pokój, a nie tymczasową radość.