Philip K. Dick'in "A Scanner Darkly" de yazar, insan anatomisinin doğasında var olan sınırlamaları, özellikle de yiyecek ve havanın aynı yolu geçmesi gerektiği hakkında ilginç bir şekilde yorum yapıyor. Bu yan yana, biyolojimizin temel bir kırılganlığını vurgular, ancak temel işlevlerin nasıl birbirine bağlı olduğunu vurgulamaktadır, ancak bazen birbirleriyle çelişebilir. Yiyecekleri yutma ve aynı anda nefes alma ihtiyacı, anlatı içinde daha büyük hayatta kalma ve bağımlılık temalarını yansıtan çatışmalar yaratabilir.

Bu gözlem, insan deneyiminin karmaşıklıkları için bir metafor görevi görür ve bedenlerimizin seçimlerimizi ve eylemlerimizi etkileyebilecek kısıtlamalar getirdiğini düşündürmektedir. Bu bedensel kusurlarda gezinme mücadelesi, karakterlerin kimlik ve gerçeklikle boğuştuğu kitapta araştırılan daha geniş toplumsal sorunları yansıtır. Dick'in insanların fiziksel sınırlamalarına ilişkin anlayışı, insan durumunu tanımlayan varoluşsal ikilemlerle yankılanıyor ve yaşamın kendisi hakkında derin bir yorum ortaya koyuyor.