Het citaat "een roos met een andere naam zou ruiken als zoet", van Shakespeare's "Romeo and Juliet", suggereert dat de essentie van iets niet wordt gedefinieerd door zijn naam. In de context van het stuk benadrukt het het idee dat liefde labels en maatschappelijke verwachtingen overstijgt. Juliet geeft aan dat, ongeacht de achternaam van Romeo, hun liefde echt en onaangetast blijft. Dit illustreert het thema van het stuk dat ware gevoelens en identiteiten diep geworteld zijn, in plaats van in oppervlakkige titels of familiale banden.

De uitdrukking is een idiomatische uitdrukking geworden en benadrukt dat de intrinsieke kwaliteiten van een persoon of object hetzelfde blijven, ongeacht hoe ze worden genoemd. Het spreekt tot de aard van perceptie en het belang van het begrijpen van echte waarde buiten louter nomenclatuur. In wezen nodigt Shakespeare lezers uit om na te denken over wat echt belangrijk is in relaties en het leven, het versterken van de zuiverheid van die liefde is niet aflatend, ongeacht externe classificaties.