Cytat odzwierciedla ironię i paradoks tego, jak społeczeństwa często decydują się radzić sobie z przestępczością i karą. Utworzenie Bagnesa lub Kolonii karne Napoleona III rodzi pytanie o to, kto będzie nadzorował przestępców, za co zasugerował, że rządzą jeszcze gorsi bandyci. To uznanie ujawnia głębsze zrozumienie złożoności wymiaru sprawiedliwości i systemów więziennych, w których autorytet może pochodzić od tych równie wadliwych lub skorumpowanych.
„Papillon” Henri Charrière opiera się na tym kontekście historycznym, aby zilustrować surową rzeczywistość życia w systemie karnym. Narracja Charrière'a zwiększa pogląd, że strażnicy prawa i porządku same w sobie ucieleśniają same cechy, które karają. Ta książka służy jako potężny komentarz do cyklicznej natury przestępczości i kary, podkreślając zarówno ludzką kondycję, jak i niepowodzenia struktur społecznych w rehabilitacji jednostek.