Pokonało go, że każdy mógłby wnieść taki wynik, gdyby wiedział lub wyobrazić sobie, że złamane serce rodziny ofiary. Oczywiście ludzie, którzy to zrobili, byli zwykle niedoborsi w wyobraźni moralnej-nie mogli zobaczyć, jak by to było, ponieważ po prostu brakowało im zdolności.
(It defeated him that anybody could ever bring such a result about if they knew, or could imagine, the heartbreak of the victim's family. Of course the people who did these things were usually deficient in moral imagination-they could not see what it would be like because they simply lacked the capacity to do so.)
W „Departamencie wrażliwych przestępstw” Alexander McCall Smith bada mrożące mgliskowe rozłączenie między sprawcami przestępczości a emocjonalną udręką, którą powodują rodzinom ofiar. Bohater zmaga się z niepokojącą rzeczywistością, że jednostki, które popełniają szkodliwe działania, często brakuje moralnej wyobraźni, aby zrozumieć cierpienie, które wyrządzają. Deficyt ten pozwala im działać bez pełnego zrozumienia konsekwencji ich działań.
Ta refleksja rodzi pytania dotyczące empatii i odpowiedzialności, co sugeruje, że głębsza świadomość ludzkiego doświadczenia może powstrzymać bezsensowne akty przemocy. Autor przejmująco ilustruje, w jaki sposób niezdolność do empatowania nie tylko wpływa na bezpośrednie ofiary, ale także podkreśla szerszą porażkę społeczną doceniającą zawiłości ludzkich emocji i relacji.