Była to naprawdę wspaniała struktura, a Yossarian pulsował z potężnym poczuciem osiągnięcia za każdym razem, gdy patrzył na nią i zastanawiał się, że żadna z dzieł, która się w to przeszła. Tam
(It was truly a splendid structure, and Yossarian throbbed with a mighty sense of accomplishment each time he gazed at it and reflected that none of the work that had gone into it was his. There)
W „Catch-22” Josepha Hellera Yossarian doświadcza głębokiego poczucia dumy i osiągnięć, gdy patrzy na wspaniałą strukturę. Pomimo piękna i wielkości budynku, przyznaje, że nie odegrał żadnej roli w jego stworzeniu, co podkreśla poczucie oderwania się od osiągnięć, które nie są jego własnymi. Ta sprzeczność napędza jego kontemplację o sukcesie i własności.
Refleksja Yossariana na temat wspaniałej struktury stanowi metaforę jego własnych zmagań i uczuć nieistotności w chaotycznym świecie. Podkreśla, w jaki sposób jednostki mogą być otoczone imponującymi wyczynami, ale wciąż odczuwają od nich odłączone, ujawniając głębsze tematy wyobcowania i poszukiwania osobistego sensu w życiu.