Użalanie się nad sobą, powtarza sobie Orito, to pętla zwisająca z krokwi.
(Self pity, Orito reminds herself yet again, is a noose dangling from a rafter.)
(0
Recenzje)
W „Tysieniu jesieni Jacoba de Zoeta” bohater Orito zastanawia się nad destrukcyjną naturą użalania się nad sobą. Porównuje to do pętli, sugerując, że oddawanie się takim uczuciom może prowadzić do uczucia uwięzienia i rozpaczy. Ta metafora podkreśla ideę, że użalanie się nad sobą może zdusić rozwój osobisty i dobre samopoczucie. Świadomość Orito służy jako potężne przypomnienie o niebezpieczeństwach pogrążania się w smutku i znaczeniu utrzymywania perspektywy.
To spostrzeżenie podkreśla potrzebę odporności...
Rate the Quote
Dodaj komentarz i recenzję
Opinie użytkowników
Na podstawie 0 recenzji
Nie dodano jeszcze żadnych recenzji.
Komentarze nie zostaną zatwierdzone do publikacji, jeśli będą SPAM-em, będą obraźliwe, niezwiązane z tematem, będą zawierały wulgaryzmy, będą zawierały atak personalny lub będą promowały jakąkolwiek formę nienawiści.