W powieści Davida Mitchella „Tysiąc jesieni Jacoba de Zoeta” pojawia się przejmujący pomysł: przedmioty o dużej wartości często nie mają fizycznej metki z ceną. Koncepcja ta podkreśla ukrytą wartość rzeczy, których nie można łatwo określić ilościowo w kategoriach pieniężnych. Takie przedmioty mogą reprezentować znaczenie emocjonalne, osobiste wspomnienia lub dziedzictwo kulturowe, podkreślając, że najcenniejsze aspekty życia często są poza zasięgiem finansowym.
Cytat sugeruje, że prawdziwa wartość wykracza poza zwykły koszt i podważa nasze postrzeganie wartości w materialistycznym społeczeństwie. Służy jako przypomnienie, abyśmy doceniali cenne dla nas niematerialne skarby, które mogą dać o wiele więcej satysfakcji niż jakikolwiek drogi towar. Poprzez tę narrację Mitchell zachęca czytelników do odkrywania głębszych znaczeń tego, co cenią.