Zatrzymała się. Nadszedł czas, aby wyciągnąć dynię z garnka i zjeść ją. W końcowej analizie to rozwiązało te duże problemy życia. Możesz myśleć, myśleć i dotrzeć nigdzie, ale nadal musiałeś zjeść dynię. To sprowadziło cię na ziemię. To dało ci powód do pracy. Dynia.
(She stopped. It was time to take the pumpkin out of the pot and eat it. In the final analysis, that was what solved these big problems of life. You could think and think and get nowhere, but you still had to eat your pumpkin. That brought you down to earth. That gave you a reason for going on. Pumpkin.)
W tym fragmencie narrator zastanawia się nad chwilą uświadomienia sobie, w którym przyziemny akt spożywania dyni służy jako uziemienia. Podkreśla, że pomimo złożoności życia i walk mentalnych proste działania i podstawowe potrzeby mogą zapewnić jasność i motywację. Metafora dyni ilustruje, w jaki sposób namacalne zadania mogą prowadzić nas do rozwiązań, przypominając nam, aby skupić się na praktycznych krokach, a nie zagubianie się w ponownym myśleniu.
Akt wyjęcia dyni z doniczki staje...