Pułkownik wyśmiewa pojęcie sprawiedliwości, które jest zgodne z Karlem Marksem, nalegając, aby prawdziwa sprawiedliwość wiąże się z brutalnością i przemocą. Opisuje to jako bezwzględny i podstępny akt agresji, ucieleśniając pomysł, że sprawiedliwość wymaga zaciętej gotowości do konfrontacji przeciwników bez ostrzeżenia i miłosierdzia. Pogląd ten gwałtownie kontrastuje z bardziej tradycyjnymi, legalnymi interpretacjami sprawiedliwości, sugerując świat, w którym panuje władza i wytrzymałość.
To ekstremalne przedstawienie rodzi pytania o moralność i etykę sprawiedliwości. Zamiast dążyć do uczciwości lub zgodności z prawem, ilustruje perspektywę, w której sprawiedliwość jest powiązana z przemocą i strachem, podkreślając okrutną mentalność, która kwestionuje podstawowe zasady cywilizowanego społeczeństwa. Przez słowa tej postaci Heller krytykuje pojęcie, które może czynić właściwe, przedstawiając cyniczny pogląd na naturę władzy i sprawiedliwości w burzliwych czasach.