Cytat ten podkreśla znaczenie aktywnego zaangażowania i rozwoju osobistego w latach szkoły średniej. Podkreśla, że ​​uczniowie powinni szukać środowisk, które zarówno rozwijają ich talenty, jak i wypychają ich poza strefę komfortu. Prawdziwy rozwój często następuje wkraczając na nieznane terytorium, ponieważ sprzyja ono odporności, zdolności adaptacyjnych i nastawieniu na rozwój. Kiedy uczniowie są zachęcani do podejmowania ryzyka, uczą się radzić sobie z niepowodzeniami i niepowodzeniami, które są niezbędnymi elementami znaczących doświadczeń edukacyjnych. Podjęcie takich wyzwań przygotowuje ich na przyszłą niepewność i złożone sytuacje w świecie rzeczywistym. Dodatkowo przynależność do wspierającej społeczności zapewnia zachętę niezbędną do realizacji ambitnych celów i wprowadzania innowacji. Pomysł nie dotyczy jedynie zajęć akademickich, ale także rozwijania pewności siebie i umiejętności przywódczych, które będą służyć uczniom także poza szkołą średnią. Zachęcanie do podejmowania ryzyka i odporności pomaga rozwijać wszechstronne jednostki, które rozumieją, że niepowodzenia są szansą na naukę, a nie ślepymi zaułkami. Ostatecznie takie podejście do edukacji zachęca młodych ludzi do postrzegania porażki nie jako porażki, ale jako istotny krok w ich rozwoju osobistym i intelektualnym, inspirując ich do poszukiwania możliwości, które w innym przypadku mogłyby wydawać się zastraszające lub nieosiągalne.