Tekst omawia kontrast pomiędzy wyidealizowanymi systemami rządów, jakie sobie wyobrażają ludzie, a rzeczywistością ludzkich zachowań. Sugeruje to, że ludzkość często znacznie odbiega od tego, jak powinna idealnie funkcjonować. Ci, którzy porzucają obecny stan rzeczy dla nieosiągalnych ideałów, mogą w końcu spotkać się z porażką. Ta perspektywa podkreśla wyzwania związane z dążeniem do dobroci w świecie pełnym osób, które działają wbrew takim ideałom.

Pewność Machiavelli przez kardynała Pole jako „apostoł diabła” podkreśla napięcie między ideałami filozoficznymi a praktycznym zarządzaniem. Podkreśla przekonanie, że dążenie do cnoty często prowadzi do upadku w niedoskonałym świecie, w którym wielu nie ma tych samych aspiracji moralnych. Odzwierciedla to szerszy komentarz na temat ludzkiej natury i złożoności związanej z myślą polityczną.