... Te nieprzespane noce, kiedy dziwnie moje koncentracja było wysokie, być może podsycane wysiłkiem zignorowania wszechstronnego zagrożenia bombami i rakietami.
(...these sleepless nights, when oddly enough my concentration was high, fueled perhaps by the effort to ignore the all-engrossing threat of bombs and rockets.)
W „Czytaniu Lolity w Teheranie” Azar Nafisi zastanawia się nad trudnymi czasami podczas rewolucji irańskiej, gdy strach i niepewność przenikały codzienne życie. Pomimo ciągłego zagrożenia przemocy i bomb, stwierdziła, że jej koncentracja i kreatywność wzrosły podczas nieprzespanych nocy. To niezwykłe skupienie okazało się mechanizmem obronnym przed otaczającym ją chaosem, pokazując, w jaki sposób literatura może zapewnić ukojenie nawet w mrocznych czasach.
Doświadczenia Nafisi podkreślają moc czytania do oferowania schronienia i jasności wśród zamieszania. Głęboko angażując się w literaturę, tworzy kontrast między uciskającą rzeczywistością na zewnątrz a wyobraźnią wolnością znajdującą się na stronach książek. Ten wspomnienie ilustruje, w jaki sposób dążenie do sztuki i wiedzy może służyć jako linia życia w najtrudniejszych okolicznościach.